هند به دنبال بهبود بهترین نمایش تاریخ خود خواهد بود، زمانی که سه نفر از دیپاک بوریا، محمد حسام الدین و نیشانت دیو در مقابل مخالفان سرسخت در تلاش برای کسب مقام های برتر مسابقات جهانی بوکس مردان در تاشکند در روز جمعه به رینگ بروند. کسب هر سه مدال در رده های المپیک نشان دهنده حسن نیت هند برای حضور در بازی های آسیایی است که اولین مسابقه مقدماتی المپیک پاریس است. هند هرگز در یک مسابقه خیمه شب بازی برای بوکسورهای آماتور سه نیمه نهایی نداشته است و از این نظر سه بوکسور قبلاً تاریخ ساز شده اند.
در سال 2019، آمیت پانگال اولین بوکسور مرد هندی شد که به فینال ها رسید، یک گام بزرگ رو به جلو برای این ورزش در کشور، و اکنون دیپاک، هوسم الدین و نیشانت فرصتی برای پیشرفت دارند.
با این حال، گفتن این کار آسان تر از انجام آن است. هر سه در راه رسیدن به فینال حریفان سرسختی دارند.
بلال بننام دارنده دو مدال قهرمانی جهان در مسیر دیپک (51 کیلوگرم) ایستاده است. این مرد فرانسوی که قهرمان اروپا در سال 2022 نیز هست، مشتاق است رنگ دو مدال برنز خود را تغییر دهد.
از سوی دیگر حسام الدین در وزن 57 کیلوگرم به مصاف سعیدل هورتا کوبایی خواهد رفت که سریک تمیرژانوف دارنده مدال نقره جهان و آسیا و سریک تمیرژانوف از قزاقستان را در مرحله یک چهارم نهایی حذف کرد.
نیشانت در وزن 71 کیلوگرم به مصاف اصلان بیک شیمبرگنوف از قزاقستان قهرمان سال 2022 آسیا و دارنده مدال نقره بازی های آسیایی 2018 می رود.
این فرصتی برای دیپاک برای تکرار یا بهتر از آن موفقیت شماره 1 سابق جهان پانگالا است که مدت‌ها مقام اول را در این وزن حفظ کرده است.
اولین مدال مهم دیپک در مسابقات قهرمانی آسیا 2019 به دست آمد، جایی که او نقره گرفت. او در مسابقات معتبر یادبود Strandja در سال 2021 دوم شد.
این بازیکن 25 ساله قهرمان مسابقات قهرمانی کشور در سال های 2021 و 2023 شد و بر اساس معیارهای انتخابی جدید پیش از پانگل در ترکیب هند قرار گرفت. او ایمان کارگردان جدید برنارد دان و مربی دیمیتری دمیتروک را جبران کرد.
دیپک که با یک هوک چپ مرگبار مسلح شده بود، همه را در این مسابقات تحت تاثیر قرار داد. او یکی از بزرگترین تراژدی ها را در مسابقات قهرمانی رقم زد و از ساکن بیباسینوف، دارنده مدال برنز المپیک توکیو از قزاقستان پیشی گرفت.
از سوی دیگر حسام الدین نظام آباد باید مدت زیادی را برای حضور در مسابقات جهانی منتظر می ماند، اما همانطور که می گویند “هر چه انتظار طولانی تر، میوه شیرین تر” این بازیکن 29 ساله مدال گرفت. در اولین کمپین خود
دارنده دو مدال برنز بازی های مشترک المنافع یکی از باتجربه ترین های این کمپین است و از این تجربه در برابر هورتا در نبرد اولین ها استفاده خواهد کرد.
نیشانت چند سال پیش زمانی که به مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی 2021 رسید، وارد صحنه شد. سپس کمی از مدال فاصله گرفت، اما همه چیز را جبران کرد.
با یک برنز در جیب، پسران سخت گیر به دنبال تغییر رنگ بودند.
تا این سال، هند هرگز بیش از یک نقره و یک برنز در مسابقات قهرمانی مردان جهان کسب نکرده بود.
مجموع مدال‌های این کشور تا دوره کنونی یک نقره در پانگالا 2019 و شش مدال برنز توسط ویجندر سینگ (2009)، ویکاس کریشان (2011)، شیوا تاپا (2015)، گاوراو بیدهوری (2017) بود. مانیش کاوشیک (2019) و آکاش کومار (2021).
(این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و به طور خودکار از یک فید سندیکایی تولید می شود.)
موضوعات مطرح شده در این مقاله