حرکت بر فراز سن پل: ورزشگاه ناپولی به نام مارادونا – فوتبال

شهردار ناپل روش رسمی تغییر نام ورزشگاه “سائو پائولو” به “دیگو مارادونا” را آغاز کرده است. این حرکت در شهر عزادار فوتبال صورت گرفت ، وی چهارشنبه در اثر حمله قلبی در سن 60 سالگی ، دو هفته پس از مرخص شدن از بیمارستانی در بوینس آیرس پس از جراحی مغز درگذشت.

لوئیجی دی مگیستریس گفت: “ما امروز صبح آن را جمع آوری می کنیم و اولین قدم ها را برای تقدیم ورزشگاه ناپل به مارادونا برمی داریم.” “این یک روند است ، اما یک روند سریع خواهد بود زیرا اگر چنین تمایل شدیدی وجود داشته باشد ، هیچ چیز مانع ما نخواهد شد.

شهردار اضافه کرد: “ما امیدواریم که این همزمان با از سرگیری بازی ها با طرفداران باشد.”

این شهر یک استادیوم در سائو پائولو دارد ، جایی که مارادونا ناپولی را به تنها دو قهرمانی در سری A در 1987 و 1990 رساند.

بنا به افسانه ای که پس از جنگ جهانی دوم ساخته شده است ، این استادیوم به نام سنت پل نامگذاری شده است ، طبق آن رسول در منطقه اطراف Fuaryrotta پهلو گرفته و به ایتالیای کنونی رسیده است.

اورئلیو دی لارنس ، رئیس ناپولی در نامه ای سرگشاده به مارادونا گفت: “من فکر می کنم که به افتخار شما از سائو پائولو نامگذاری شود منصفانه است ، تا شما همچنان در کنار ما شاهد راه بلندی باشید که این گروه جدا شده است.” “سالهای فراموش نشدنی شما در حافظه ناپولی ها باقی مانده است. نمادی از تجدید حیات و معاد مطلوب.

روز پنجشنبه ، لیگ اروپا ناپولی در دیداری که بدون هوادار به دلیل شیوع ویروس کرونا ، بدون هوادار باقی خواهد ماند ، با ریکا کرواسی بازی می کند.

با این حال ، هواداران از اواخر روز چهارشنبه و تا صبح روز پنجشنبه در نزدیکی استادیوم بودند ، به احترام مارادونا بنرهایی با آواز ، آواز و مشعل روشن می کردند – علی رغم اینکه جلسات فنی در شهر ، که در “منطقه قرمز” ویروس کرونا است ، ممنوع است.

رافائل کوئوما یکی از هواداران نزدیک استادیوم گفت: “مارادونا برای ما به عنوان یک پدر ، به عنوان یک برادر ، یکی از اعضای خانواده است.” “متاسفانه ، به نظر می رسد شخصی از خانواده فوت کرده است و به نظر می رسد بخشی از ناپل درگذشته است.”

آنا کارپی ، یکی دیگر از ساکنان ناپل ، اضافه کرد: “این قلب من را شکست … اما دیگو همیشه در قلب ما با ما خواهد بود.”

هنگامی که مارادونا در سال 1984 به ناپولی پیوست ، باشگاه جنوبی در واقع هیچ چیزی نبرد و از لحاظ جغرافیایی و اقتصادی-اجتماعی از پایتخت های فوتبال میلان و تورین فاصله داشت.

دی مگیستریس گفت: “این باعث احیای مردم شد.” “او ناپل را دوست داشت و بنابراین می خواست – از طریق فوتبال – در مورد شهری پر از انسانیت ، عشق ، انرژی و تخیل یاد بگیرد.

“حتی امروز من بچه های کوچکی را می بینم که بازی نمی کنند (ببینید او چگونه بازی می کند) به عنوان فرزندان من که مارادونا هنوز در ذهن و قلب او است.”

روزنامه برجسته ناپل ، ایل ماتینو ، روز پنجشنبه تیتر یک عنوان داشت که به راحتی می نوشت “Grazie” – “متشکرم”.

روزنامه معتبر ورزشی کشور Gazeta della Sport 23 صفحه اول خود را به مارادونا اختصاص داده است.

آتاویا بیانچی که تا اولین قهرمانی ایتالیا در سال 1987 مربی مارادونا و ناپولی بود ، شکایت کرد که وی اقدامات کافی برای جلوگیری از اعتیاد کوکائین به مارادونا انجام نداده است.

بیانچی در بیانیه ای به رادیوی دولتی RAI گفت: “دیگو کارهای ساده را کاملاً انجام می داد.” “او خودش را برای بچه ها و هم تیمی هایش بسیار در دسترس قرار داد. اما متأسفم که به هیچ وجه مانع مسیری که زندگی او طی کرده است نبود.

“وقتی تنها بودیم ، سعی کردم او را سرزنش کنم و او با چشمان پایین به من گوش داد. به یاد دارم که به او گفتم او جان خود را به خطر می انداخت. او به من نگاه کرد و گفت که می خواهد زندگی خود را با پدال گاز کاملاً فشرده – به کمال ادامه دهد.

بیانچی افزود: “من ناراحتم که او آن راه را رفت.” “من همیشه امیدوار بودم که او بتواند به مانع آخر برسد.”