برزیل و آرژانتین رقبای دیرینه برتری فوتبال در آمریکای جنوبی هستند و البته برزیلی ها “پله” خود را بهترین فوتبالیست تاریخ می دانند. اما آنها بحث را به تأخیر انداختن درگذشت سوپراستار آرژانتینی دیگو مارادونا به تعویق انداختند.
روسای جمهور سابق ، نویسنده پائولو کوئلیو و رقبای سابق از برزیلی هایی بودند که به خاطر تأثیرگذاری که در این بازی و جذابیت در خارج از زمین از مارادونا داشتند ، ادای احترام کردند. روزنامه های برزیل ، که تنها هنگام قهرمانی تیم ملی در جام جهانی ، ورزش را در عناوین خبری قرار می دهند ، منجر به مرگ مارادونا در روز پنجشنبه شد.
نقاشی دیواری مارادونا حتی روی دیوار در فاولای ویلا کروزیرو در ریودوژانیرو نقاشی شده بود – افتخاری که برزیلی های مغرور و دیوانه به ندرت ، هرگز ، به خارجی ها اعطا می کنند.
آنجلا کامپوس ، هنرمند نقاشی دیواری ، که مارادونا پرانرژی را با پیراهن آبی رنگ با عنوان “El Pibe de Oro” (کودک طلایی) نقاشی کرد ، گفت: “او نمونه ای از پشتکار و استقامت بود.” وی به زندگی خود به عنوان یک مرد پایان داد زیرا برای غلبه بر مشکلاتش تلاش می کرد. “
مارادونا از اعتیاد به مواد مخدر و الکل رنج می برد ، که سالها هواداران برزیل را مجبور به شعار دادن برای تمسخر قهرمان آرژانتینی و هوادارانش می کرد. اما الان نه.
نئو کویمیکا آرنا در سائو پائولو تصویری برنده از مارادونا را در صفحه ای غول پیکر در نزدیکی ورودی اصلی به نمایش گذاشت. این همان استادیومی است که اکثر هواداران برزیل در نیمه نهایی جام جهانی 2014 مقابل هلند به مصاف آرژانتین رفتند. آرژانتین از روی نقطه پنالتی به پیروزی رسید ، اما در پایان فینال را با نتیجه 1-0 به آلمان واگذار کرد.
همه باشگاه های سطح بالای برزیل ادای احترام کرده اند ، از جمله سانتوس ، جایی که پله تقریباً تمام دوران حرفه ای خود را در آنجا بازی کرده است.
احترام برزیلی ها به مارادونا در آمارهای شگفت انگیز نیز منعکس شده است – نام اسپانیایی دیگو یکی از نام های برگزیده پسران در این کشور پرتغالی زبان در سال 1990 بود ، سالی که آرژانتین در جام جهانی 1-0 برزیل را شکست داد. در آن سال بیش از 180،000 کودک برزیلی به نام مارادونا نامگذاری شدند.
پیروزی 1990 تنها برد مارادونا برابر برزیل در شش مسابقه بود. او سه بار به تیم معماری آرژانتین باخت و تلخ ترین اتفاق در جام جهانی 1982 رخ داد. مارادونا جوان که پیش از این بسیاری او را یکی از بهترین بازیکنان جهان می دانستند ، در آخرین دقایق مسابقه پس از خطا از زمین اخراج شد و آرژانتینی بعداً اعتراف کرد که به دلیل رقابت می خواست پاول روبرتو فالکائو بازیکن برزیلی را نیز مورد ضرب و شتم قرار دهد.
فالکون روز پنجشنبه گفت که به خاطر نمی آورد مارادونا چنین گفته باشد.
“با شمشیر او خدا بود. او مردی بدون شمشیر بود. ”فالکان در شبکه های اجتماعی خود گفت.
مارادونا میهمان مکرر در جشن های کارناوال برزیل بود ، به شرکت های محلی تبلیغ می کرد و در یک مسابقه خیریه در ریودوژانیرو به میزبانی یک زیکا فوتبال بزرگ دیگر بازی می کرد.
در سال 1998 ، یک سال پس از بازنشستگی ، مارادونا در رژه کارناوال در ریو ظاهر شد ، که او آن را زیباترین نمایش جهان نامید.
مارادونا در آن زمان گفت: “من دوست دارم برزیلی احساس کنم.”
بازیکن برزیلی کورکو با مارادونا در “ناپولی” در لیگ ایتالیا بازی کرد و یکی از نزدیکترین دوستان او بود.
کورکو به رادیو محلی گفت: “در اوایل کارش او در برابر برزیل کمی تلخ بود ، اما من فکر می کنم با گذشت زمان او توسط من و دیگران که ملاقات کرد نرم شد.” “پس از آن ، او دید که برزیلی ها پس از جام جهانی 1986 چگونه او را دوست دارند. برزیلی ها عاشق دریبل هستند ، مهم نیست از کجا آمده باشند. “
همچنین ، با وجود رقابت ملی ، مارادونا اغلب به بازی روبرتو ریولینو ، بازیکن تیم ملی برزیل ، قهرمان جام جهانی 1970 ، که با دریبل های کوتاه و شوت های قدرتمند خود مشهور بود ، ادای احترام می کرد.
ریولینا در پیامی در این شبکه اجتماعی ، که تصویری از آرژانتین با پیراهن برزیل را در دست داشت ، از مرگ مارادونا شکایت کرد و آن را با امضا داد.
ریولینا نوشت: “ما یکی از بهترین بازیکنان جهان را از دست داده ایم.” “و یک شخص خاص در زندگی من.”