یک مزون 13 ساله اهل اودیشا و یک دختر کشاورز که بینایی چشم راست خود را هنگام بازی با دارت های چوبی از دست داده است، بخشی از اولین تیم کریکت زنان هند برای نابینایان هستند. اکثر اعضای تیم از پیشینه های فروتن و متنوعی هستند و اولین پرواز آنها از هند برای سری T20 در نپال هفته آینده می تواند زندگی را تغییر دهد. کریکت مردان برای نابینایان بیش از دو دهه است که بازی می‌شود و بازی زنان بالاخره روشن شد.
برای سوشما پاتل 20 ساله، که پنج بازی کاپیتان تیم خواهد بود، دو سال پس از شروع بازی او، زندگی در حال حاضر تغییری “باورنکردنی” پیدا کرده است.
سوشما و سه برادرش که در دهکده‌ای دورافتاده در ناحیه دامو در مادیا پرادش بزرگ شدند، با الهام از آنچه در سریال رامایان دیدند، با تیر کمان (تیر و کمان) بازی کردند. این اشتیاق به تراژدی منجر شد زیرا یکی از تیرها به چشم راست او فرو رفت و او را تا حدی نابینا کرد.
من شش ساله بودم که این اتفاق افتاد. من فقط از چشم چپم می بینم، اما دیدم بدتر می شود. تا مدت ها نمی دانستم پس از آن حادثه با زندگی خود چه کنم، اما کریکت به من نجات داد.
“این یک رویا است که من هند را رهبری کنم. پدرم می خواست برادرانم کریکت بازی کنند، اما اکنون به این افتخار می کند که من به آرزویش رسیده ام.” سوشما، که یکی از برجسته ترین batsmen های تیم است، به PTI گفت.
این تیم متشکل از بازیکنانی با دیدگاه های مختلف است. شش نفر در دسته B1 (نابینایی کامل)، پنج نفر در دسته B2 (دارای بینایی تا دو متر) و شش نفر در دسته B3 (دارای بینایی تا شش متر) قرار می گیرند.
سوشما در کلاس B3 است و جیلی بیروا 13 ساله که یتیم است و می تواند در یک سایت ساختمانی با 250 روپیه در روز کار کند، در نپال به او ملحق می شود.
جیلی با وجود سختی هایی که در سنین جوانی با آن روبه رو بود، به هیچ چیز اهمیت نمی دهد و امیدوار است که کریکت به زندگی بهتری منجر شود.
«به دلیل نداشتن مدارک لازم برای پذیرش مجبور شدم مدرسه را ترک کنم. جیلی که در سه سالگی مادرش را از دست داد و پدرش در سال 2020 درگذشت، گفت: اکنون کار روزانه‌ام را در طول روز انجام می‌دهم و شب‌ها کریکت بازی می‌کنم.
او اهل روستایی در منطقه گنجام اودیشا است و در میان 38 کریکت‌بازی بود که قبل از رسیدن به تیم هند برای یک کمپ آموزشی در بوپال انتخاب شدند. در حالی که کاپیتان او سوشما از طرفداران ماهندرا سینگ دونی است، گیلی ویرات کوهلی را بت می کند.
این دو در حالی که با بقیه هم تیمی های خود ایستاده بودند، گفتند: “وقتی ما آنها را ملاقات کنیم، رویای دیگری به حقیقت می پیوندد.”
(به جز عنوان، این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)
موضوعات مطرح شده در این مقاله